Wypalanie traw i łąk jest niebezpieczne!
Wypalanie traw, łąk i pól to problem, który powtarza się każdego roku w porze wiosennej, zanim jeszcze wegetacja roślin rozpocznie się na dobre. Ogień, który płonie na łąkach i nieużytkach nie tylko zabija i niszczy wszystko, co spotka na swojej drodze, ale też łatwo może wymknąć się spod kontroli i spowodować wiele szkód.
Przypominamy, że wypalanie traw i zarośli jest niedozwolone. Określają to odpowiednie przepisy prawa. Zgodnie z ustawą z dnia 14 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2018 poz. 1614 z późn. zm.) art. 124 „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”. Wypalania traw zabrania także ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. 2017 poz. 788 z pózn. zm.) art. 30 ust. 3 mówi, że „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
- rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
- korzystania z otwartego płomienia;
- wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.”
Artykuł 131 pkt 13 ustawy o ochronie przyrody mówi: „Kto: wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary, podlega karze aresztu lub grzywny.”
Zakaz wypalania traw jest również jednym z zakazów wynikających z tzw. dobrej kultury rolnej, których przestrzeganie jest wymagane m.in. w ramach systemu dopłat bezpośrednich. Rolnikowi, który nie przestrzega tych zasad, grozi zmniejszenie dopłat bezpośrednich.
Wypalanie traw przyczynia się do niszczenia siedlisk wielu pożytecznych człowiekowi mikroorganizmów i zwierząt. Podczas wypalania łąk niszczone są gniazda, siedliska, żywe organizmy.
Wypalanie traw i zarośli jest jednym z najbardziej brutalnych sposobów niszczenia środowiska. Nie daje żadnych korzyści, wręcz przeciwnie przynosi same szkody dla przyrody i człowieka.
Wypalanie jest jedną z przyczyn zatruwania już i tak bardzo zanieczyszczonej atmosfery.
Podczas wypalania giną w płomieniach żyjące w trawie ptaki, zwierzęta, płazy, owady, które są pożyteczne i przyjazne człowiekowi. Niszczone są miejsca lęgowe ptaków, palą się ich gniazda. Ogień uśmierca m.in. dżdżownice, które mają bardzo pozytywny wpływ na strukturę gleby i jej właściwości. Giną mrówki, które zjadając resztki roślinne i zwierzęce ułatwiają rozkład masy organicznej oraz wzbogacają warstwę próchnicy. Giną biedronki, które zjadają mszyce. Giną pszczoły i trzmiele, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, co w konsekwencji obniża plony. W trakcie wypalania ginie cała mikroflora i mikrofauna, które ożywiają glebę.
Zniszczeniu ulega warstwa próchnicy, a wraz z nią bogaty świat mikroorganizmów, w związku z czym jest większe zapotrzebowanie na nawożenie. Przede wszystkim pamiętajmy, że wypalanie traw, łąk stwarza ogromne zagrożenie również dla zabudowy i całej infrastruktury znajdującej się w pobliżu, dlatego też apelujemy o rozsądek w tej kwestii!
- autor: Referat Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Leśnictwa